By die hersiening van die etimologie van die termyn dactilar , kom ons by die Griekse woord daktylos, wat vertaal kan word as vinger . Vingers is dus 'n byvoeglike naamwoord wat daarop verwys digitale (wat aan die vingers behoort).
Daar moet onthou word dat die vingers die artikuleerde aanhangsels is waarin die voet en hand van die om mens te wees . Met inagneming van bogenoemde, word die vingerafdruk aan hierdie bylaes gekoppel.
Die idee van vingerafdruk of vingerafdruk verwys in hierdie konteks na die druk wat die vingerpunt op 'n oppervlak agterlaat as dit daarmee in aanraking kom. Daarom staan die idee ook bekend as vingerafdruk .
Hierdie vingerafdruk is moontlik deur aangebore lyne as almal mense Hulle trek die eiergele aan. Die lyne is eksklusief vir elke individu: geen twee patrone word herhaal nie. Dit veroorsaak dat vingerafdrukke gebruik word as identifikasiemetode .
'N Ander naam wat die vingerafdruk ontvang, is dermatoglifo , en dit is belangrik om te verduidelik dat mense nie net hierdie merke het nie, maar dit is ook moontlik om dit in sjimpansees, gorilla's, koala's en eekhorings op te merk, o.a. spesies .
Daar is sensors wat die vingerafdruk van 'n onderwerp herken, danksy die toestel se vermoë om die vingerafdrukke te lees en op te slaan. Dit is dus moontlik om toegang tot 'n webwerf of diens, byvoorbeeld, deur middel van 'n stelsel van toestemmings gekoppel aan vingerafdrukke.
Toegang tot 'n fisiese ruimte kan beheer word deur 'n vingerherkenningssensor. In die stelsel is dit moontlik om die vingerafdrukke van die persoon met gemagtigde toegang te registreer en te stoor. Dan word die stelsel gekoppel aan 'n elektroniese slot wat die deur oopmaak of toemaak volgens die resultaat van die vergelyking van die voetspoor van die huidige gebruiker en die toegang wat toegelaat word: as iemand met toestemming toegang het om hul vingerafdruk op die sensor te plaas, gaan die deur oop; Aan die ander kant, as iemand dit sonder toestemming doen, vind die opening nie plaas nie.
Gewoonlik is die vinger wat in mense-identifikasiestelsels gebruik word, die duim, maar ook die indeks. Die eerste tegniek dateer uit die einde van die 19de eeu, en is deur die Franse polisie geskep Alphonse Bertillon ; later die antropoloog en ook die polisie van Kroaties Juan Vucetich Kovacevich Hy het 'n paar verbeterings aangebring.
Kom ons kyk hieronder na 'n indeling van vingerafdrukke volgens hul eienskappe en die omgewing waarin hulle is of geregistreer is:
* sigbaar : dit staan ook bekend as positiewe, en dit is die wat die vingers in 'n oppervlak wanneer dit geïmpregneer is met kleurstowwe, natuurlik of kunsmatig, soos ink, bloed of stof, onder baie ander stowwe of materiale wat die vorming van 'n merk moontlik maak na kontak met die vingers met 'n voorwerp. Om hierdie kategorie te betree, moet die vingerafdruk maklik wees om te sien, sonder dat daar navorsingsinstrumente nodig is;
* gevorm : dit is dié wat as 'n vorm gedruk is, in materiaal soos seep, vet of modelleer klei, onder andere wat tot die groep plastiekmateriaal behoort;
* natuurlik : die vingerafdrukke self, dié wat in die hande van bogenoemde spesie aangetref word;
* kunsmatig : Dit word doelbewus weerspieël in 'n apparaat waarmee hulle bestudeer kan word.
Die wetenskaplike dissipline wat toegewy is aan die bestudering van vingerafdrukke word genoem dactiloscopia , term wat ook met tilde in die tweede geskryf kan word Ek . Volgens kenners op die gebied is die tegnieke wat tot hierdie vakgebied behoort, die betroubaarste vir die identifisering van mense.
